Płyny IV (płyny dożylne): 4 najczęstsze typy (2023)

Wszystkoprogramy pielęgniarskieobejmują równowagę płynów i terapię dożylną (IV) jako część programu nauczania. Informacje o rodzajach roztworów IV i kiedy ich używać mogą być mylące dla studenta pielęgniarstwa. Nurse.Plus z przyjemnością oferuje ten prosty przewodnik po czterech podstawowych typach.

Czytasz jeden z naszych artykułów „Przewodnik po karierze pielęgniarskiej”. Chcesz poćwiczyć przed zbliżającym się egzaminem? Spójrz na nasze bezpłatneNCLEX praktyczne pytania-- nie wymaga rejestracji! ✨

W przypadku utraty wody roztwory dożylne przywracają równowagę płynów

Ciało człowieka składa się w około 60% z wody, z czego dwie trzecie jest przechowywane wewnątrzkomórkowo. Reszta znajduje się w naczyniach krwionośnych i między komórkami. Woda stanowi 73% mózgu i serca; 83% płuc; 79% mięśni i nerek; i 64% skóry.

Woda jest niezbędna dla każdej żywej komórki. Niektóre z jego funkcji:

• Niezbędny do metabolizmu komórkowego i materiałów budulcowych
• Regulacja wewnętrznej temperatury ciała poprzez oddychanie i pocenie się
• Transport białek i węglowodanów
• Eliminacja odpadów z moczem i kałem
• Amortyzator dla mózgu i rdzenia kręgowego
• Wspólne smarowanie

Kiedy płyny są tracone z jakiegokolwiek powodu, elektrolity stają się niezrównoważone, układy ciała są zestresowane ifunkcje poznawcze w mózgu są zaburzone. Krew staje się skoncentrowana, sygnalizując nerkom zatrzymanie wody. W rezultacie wydalanie moczu jest zmniejszone. Kiedy krew jest „gęstsza”, serce musi pracować ciężej, powodując wzrost tętna w celu utrzymania ciśnienia krwi. Wszystkie te kompensacyjne działania organizmu narażają już na szwank zagrożonego pacjenta.

Dożylne uzupełnianie płynów niweluje zaburzoną równowagę i przywraca normalne funkcje organizmu. Wybór roztworu dożylnego do podania zależy od przyczyny utraty płynów.

Roztwory krystaloidów: najczęściej używane

Roztwory krystaloidówzawierają małe cząsteczki, które łatwo przechodzą z krwioobiegu do komórek i tkanek. Istnieją trzy rodzaje krystaloidów, podane według ichtoniczność, zdolność do przemieszczania wody do lub z komórki przez osmozę.

Toniczność jest związana ze stężeniem wszystkich cząstek substancji rozpuszczonej w roztworze, zwanym osmolarnością. Roztwór z małą liczbą cząstek ma niską osmolarność, podczas gdy roztwór z dużą liczbą cząstek ma wysoką osmolarność. Woda przepływa przez półprzepuszczalne błony ciała od niskiej do wysokiej osmolarności, aby stworzyć równowagę wody i substancji rozpuszczonych.

Trzy rodzaje krystaloidów to:

1. Hipotoniczny: gdy płyn pozakomórkowy ma mniej substancji rozpuszczonych (osmolarność) niż płyn w komórkach. Woda będzie przemieszczać się z przestrzeni pozakomórkowej do komórek.
2. Hipertoniczny: Kiedy płyn pozakomórkowy ma więcej substancji rozpuszczonych (osmolarność) niż w komórkach, woda wypływa z komórek.
3. Izotoniczny: Zarówno płyn zewnątrzkomórkowy, jak i wewnątrzkomórkowy mają taką samą osmolarność, więc nie ma między nimi ruchu wody.

Jaki roztwór krystaloidów podać? To zależy…

Chociaż krystaloidy są podawane rutynowo, wybór roztworu zależy od stanu pacjenta. Najczęściej podawane są cztery roztwory. Oto krótki opis każdego z nich:

1. 1

   0,9% zwykła sól fizjologiczna (NS, 0,9 NaCl lub NSS)

   
   Rzadziej ten roztwór nazywany jest solą fizjologiczną lub solą fizjologiczną

   Normalna sól fizjologicznato chemiczna nazwa soli. Ogólna nazwa to chlorek sodu. Jest to sterylny, niepirogenny płyn krystaloidalny podawany w roztworze dożylnym. Wlew zwykłej soli fizjologicznej stosuje się w celu uzupełniania płynów pozakomórkowych (np. odwodnienie, hipowolemia, krwotok, posocznica), leczenia zasadowicy metabolicznej w przypadku utraty płynów oraz łagodnego niedoboru sodu. Normalna sól fizjologiczna może być również używana do płukania - do czyszczenia cewnika dożylnego (IV). Pomaga to zapobiegać zablokowaniu i usuwa wszelkie lekarstwa pozostające w obszarze cewnika po otrzymaniu przez pacjenta wlewu dożylnego. Dawkowanie zależy od wieku, masy ciała i stanu klinicznego pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych. Roztwór soli fizjologicznej można podawać wyłącznie przez dostęp dożylny (IV).

   0,9% normalna sól fizjologiczna (NS, 0,9 NaCl lub NSS) jest jednym z najczęstszych płynów dożylnych, jest podawana w przypadku większości potrzeb związanych z nawodnieniem: krwotoków, wymiotów, biegunki, krwotoków, drenażu z przewodu pokarmowego, kwasicy metabolicznej lub wstrząsu. Jest to izotoniczny krystaloid zawierający 0,9% chlorku sodu (soli), który rozpuszcza się w sterylnej wodzie. Jest to również płyn z wyboru podczas resuscytacji. Czasami jest stosowany ostrożnie lub nawet unikany u pacjentów z niewydolnością serca lub nerek, ponieważ sód powoduje zatrzymanie płynów lub przeciążenie objętościowe. WAŻNE: NS jest również jedynym płynem stosowanym w połączeniu z podawaniem produktów krwiopochodnych.

2. 2

   Ringers z mleczanami (LR, Ringers Lactate lub RL)

   Roztwór dożylny najbardziej podobny do stężenia w osoczu krwi, jest płynem z wyboru dla pacjentów z oparzeniami i urazami.Używany do ostrej utraty krwi; hipowolemia spowodowana przesunięciami płynów w trzeciej przestrzeni; brak równowagi elektrolitowej; i kwasicy metabolicznej. LR to izotoniczny krystaloid zawierający chlorek sodu, chlorek potasu, chlorek wapnia i mleczan sodu w sterylnej wodzie. Jest przeciwwskazany u pacjentów z pH > 7,5, pacjentów z chorobami wątroby, którzy nie są w stanie metabolizować mleczanu lub u każdego pacjenta z kwasicą mleczanową. Stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku niewydolności nerek.

   Obejrzyj poniższy film, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o podawaniu Ringera z dodatkiem mleczanu.

3. 3

   Dekstroza 5% w wodzie (D5 lub D5W, dożylny roztwór cukru)

   Krystaloid, który jest zarówno izotoniczny, jak i hipotoniczny, podawany w hipernatremii oraz w celu zapewnienia wolnej wody dla nerek.Początkowo hipotoniczny, D5 osłabia osmolarność płynu pozakomórkowego. Gdy komórki wchłoną dekstrozę, pozostała woda i elektrolity stają się roztworem izotonicznym. D5 nie powinien być stosowany jako jedyne leczenie niedoboru płynów, ponieważ rozrzedza stężenie elektrolitów w osoczu. Jest przeciwwskazany w resuscytacji, wczesnym okresie rekonwalescencji pooperacyjnej, chorobach serca i nerek oraz w każdym przypadku podejrzenia podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Ponieważ roztwór zawiera kalorie, ze względu na dekstrozę (formę glukozy) jako substancję rozpuszczoną, zapewnia bardzo ograniczone odżywianie.

   Oto krótka animacja wyjaśniająca konsekwencje przeciążenia płynami dla tkanek.

4. 4

   0,45% normalna sól fizjologiczna (połowa normalnej soli fizjologicznej, 0,45 NaCl, 0,45 NS)

   Hipotoniczny krystaloidalny roztwór chlorku sodu rozpuszczony w sterylnej wodzie, podawany w leczeniu hipernatremii lub cukrzycowej kwasicy ketonowej.. Jest przeciwwskazany u pacjentów z oparzeniami, urazami lub chorobami wątroby z powodu wyczerpania objętości płynu wewnątrznaczyniowego. Połowa normalnej soli fizjologicznej może spowodować przeciążenie płynami, a następnie zmniejszenie stężenia elektrolitów lub obrzęk płuc. Zbyt szybka infuzja może spowodować hemolizę krwinek czerwonych.

Koloidy: Rzadziej, ale ważne!

Koloidy mają duże cząsteczki, które nie są w stanie przejść przez błony półprzepuszczalne. Pozostają w naczyniach krwionośnych. Nazywane są również ekspanderami objętościowymi lub plazmowymi, ponieważ wciągają płyn z przestrzeni śródmiąższowej z powrotem do naczyń krwionośnychciśnienie onkotyczne. Ponieważ koloidy wymagają mniejszej objętości niż roztwory krystaloidów, stosuje się je u pacjentów, którzy nie tolerują dużych objętości płynów lub są niedożywieni.

Niektóre zastosowania koloidów to wstrząs, oparzenia zewnętrzne, zapalenie trzustki, zapalenie otrzewnej i pooperacyjna utrata albuminy. Powszechne są koloidyAlbuminaIkonie.

Jako pielęgniarka poznaj rodzaje roztworów dożylnych i powody ich podawania. Należy pamiętać o przeciwwskazaniach i powiadomić lekarza przepisującego lek, jeśli zna się jakiekolwiek powody, dla których pacjent nie powinien otrzymywać płynu zastępczego wraz z roztworem.